René Guiette
René Guiette is geboren in 1893 in Antwerpen en gestorven in 1976 te Wilrijk. Zijn vader, Jules Guiette (1852-1901), was luministisch, impressionistisch kunstschilder. Na de Eerste Wereldoorlog, studeerde René Guiette oosterse filologie.
Vanaf 1919 begon Guiette echter ook te schilderen, zonder enige formele kunstopleiding. Guiette was dus autodidact. Aanvankelijk had hij vooral interesse in het expressionisme: zo was hij erg onder de indruk van het werk van onder andere Gust De Smet en Constant Permeke. Guiettes schilderkunst bleef echter niet onopgemerkt. Hij kwam vroeg in contact met de Brusselse galerist Paul-Gustave Van Hecke, waardoor Guiette in een kunstenaarsnetwerk terechtkwam dat zich uitstrekte van Brussel tot Parijs. Guiette zelf verbleef ook een tijd in Parijs, waar hij in contact kwam met het werk van onder andere Pablo Picasso. Vanaf dan evolueert het werk van Guiette richting (post-)kubisme. Kenmerkend voor Guiette en zijn kunstenaarsloopbaan is zijn continue artistieke zoektocht. In de jaren 1930 begon Guiette namelijk ook te experimenteren met avantgarde fotografie. Dit experiment was zodanig succesvol dat Guiette na de Tweede Wereldoorlog professor fotografie en kleurenleer werd aan de hogeschool Ter Kameren, opgericht door Henry Van de Velde. Vanaf de Tweede Wereldoorlog evolueert Guiettes oeuvre opnieuw in een andere richting. Zo zoekt hij meer aansluiting bij de zero- en de materieschilderkunst. Ook voor de zogenaamde art brut van Jean Dubuffet heeft Guiette enorm veel bewondering. De art brut is een verzamelterm voor het werk van vaak autodidactische kunstenaars die de regels van de kunst en de maatschappelijke normen aan hun laars lappen en op zoek gaan naar een compleet nieuwe vormtaal. Guiette is dermate aangesproken door dit spontane, primitieve en brutale karakter waardoor ook Guiettes werk een vormvernieuwing ondergaat. Zo begint hij meer en meer met weerbarstige materie te werken, zoals zand, klei en gips. Zijn werk verschuift dan ook naar de grens van het figuratieve. Vanaf dan krijgt Guiettes werk een meer definitief karakter, maar toch gaat zijn artistieke en intellectuele zoektocht nog verder. Na 1955 schemert zijn interesse in de esoterie, de Oosterse filosofie en mystiek steeds vaker door in zijn werken. Guiettes werken tonen steeds vaker de confrontatie tussen de Westerse en Oosterse kunst. Over het algemeen kan Guiettes werk beschouwd worden als de combinatie én de confrontatie van het primitieve en het extreem verfijnde.
Hoewel René Guiette lang niet zo bekend is als vele andere Belgische kunstenaars, is hij ongetwijfeld één van de meest interessante kunstenaars uit de twintigste eeuw. Guiette exposeerde bijvoorbeeld samen met zijn kunstenaarsvriend René Magritte. Daarnaast was Guiette ook bevriend met architect Le Corbusier, die bovendien zijn atelierswoning Les Peupliers in Antwerpen ontwierp.
Guiette maakte zo'n 3000 werken, waarvan er velen terug te vinden zijn in museumcollecties, zowel in het binnen- als buitenland. Het KMSK in Antwerpen en het KMSK in Brussel beschikken over werken van Guiette, net zoals de Belfiuscollectie en de Fondation pour l'Art belge contemporain. In het buitenland zijn er werken van Guiette terug te vinden in het Parijse Centre Pompidou alsook in het Braziliaanse Museu de Arte de São Paolo.
